Aborcja? Czy urodzić niepełnosprawne dziecko?. Co robić? Jak dalej żyć?

61% dzieci abortowanych miało błędną diagnozę.
Badania przeprowadzono na 3000 dzieci, a dane te opublikowano w Wielkiej Brytanii w Independent 23.05.2006.

Pani profesor z Uniwersytetu Cambridge zaszła w drugą ciążę. Przeprowadzone wówczas badanie CVS wykazało, że jedna trzecia komórek łożyska jest nieprawidłowa. Na szczęście syn pani profesor urodził się zdrowy, co stało się dla Niej inspiracją do przeprowadzenia badań w tym kierunku.
Badanie te wykazały, że komórki mogą być prawidłowe i nieprawidłowe.
Prawidłowe komórki wypychają te nieprawidłowe i w wyniku tego wadliwe komórki tworzą kosmówkę, a prawidłowe tworzą tkankę dziecka. Z kosmówki tworzy się łożysko.
Badania przeprowadzone na myszach pokazują:
1. Jeśli na jedną zdrową komórkę przypada jedna nieprawidłowa to te złe umierają i ostatecznie prawidłowe komórki uzyskują przewagę, a cały zarodek staje się zdrowy. Mimo, że wadliwe komórki można było znaleźć w łożysku.
2. Jeśli na jedną zdrową komórkę przypadają 3 nieprawidłowe, to niektóre z nieprawidłowych przeżywały, ale mimo to ilość zdrowych komórek nadal rosła.

Diagnostyka dzieci nienarodzonych opiera się głównie na nieinwazyjnych badaniach prenatalnych. Badania te polegają na ocenie stanu zdrowia dziecka poprzez USG oraz badaniu krwi matki.
Badania z krwi pokazują stan łożyska (lub kosmówki)!!!! Istnieje również badanie NIFTY polegające na wyodrębnieniu z krwi matki DNA pochodzenia płodowego, ale tak naprawdę wyodrębnia się materiał genetyczny komórek łożyska.

Łożysko może być genetycznie wadliwe a dziecko zupełnie zdrowe!!!

Pomiędzy 11 a 14 tygodniem ciąży można wykonać badanie kosmówki (CVS), czyli pobrać i przeanalizować wycinek łożyska.
Między 15 a 20 tygodniem ciąży pobiera się próbkę płynu otaczającego płód (amniopunkcja). Bada się obecne komórki w wodach płodowych ale nie bada się tkanek dziecka.

Na chwilę obecną grupa z Uniwersytetu Cambridge, próbują określić odsetek nieprawidłowych komórek, przy którym może dojść do całkowitej „naprawy” zarodka i dokładnie poznać mechanizm eliminacji patologii.

Niepełnosprawne dziecko sprawia, że kobieta dostrzega w sobie zalety, którymi wcześniej się nie odznaczała. Są to wytrwałość, waleczność, dobra odporność psychiczna czy silna wola życia dla innych.
Chore dziecko dodaje siły choć zmęczenie naturalnie przychodzi, ale wtedy dobrze jest się zrelaksować. Można znaleźć godzinkę na oderwanie się od bodźców cywilizacyjnych na przykład siedząc na balkonie i słuchając śpiewu ptaków.
Niepełnosprawne dziecko uporządkuje Twoje życie, bez problemu odróżnisz sprawy ważne od błahych.

Jeśli urodzisz chore dziecko to masz następujące możliwości:

1. Wychować przy pomocy najbliższych, dofinansowania od państwa, PFRON i fundacji.
2. Znaleźć dziecku rodzinę zastępczą lub adopcja ze wskazaniem.
3. Pozostawić do adopcji.
4. Pozostawić dziecko w szpitalu zaraz po urodzeniu.
5. Pozostawić w oknie życia.

Jednorazowe świadczenie: 4000 zł.
Przysługuje ze względu na narodziny niepełnosprawnego dziecka. Otrzyma je matka czy ojciec, opiekun prawny albo opiekun faktyczny dziecka. To świadczenie nie ma kryterium dochodowego. Wraz z wnioskiem należy przedłożyć zaświadczenie, że matka dziecka pozostawała pod opieką medyczną najpóźniej od 10 tygodnia ciąży do porodu (zaświadczenie takie wydaje lekarz lub położna). Wymóg ten nie dotyczy opiekuna prawnego, opiekuna faktycznego i osoby, która przysposobiła dziecko. Złóż wniosek o wypłatę świadczenia do 12 miesięcy od dnia narodzin żywego dziecka.

Urlop macierzyński połączony z rodzicielskim lub 1000 zł co miesiąc przez 12 miesięcy.
Z urlopu macierzyńskiego + rodzicielskiego dostaniesz ok. 80% pensji przez 52 tygodnie (przez rok). Gdyby twoja pensja wynosiła mniej niż 1000 zł to dostaniesz wyrównanie do 1000 zł / miesiąc.
Jeśli nie pracowałaś lub uczysz się to też Ci się należy 1000 zł co miesiąc przez rok. Jest to świadczenie kosiniakowe.

Świadczenie pielęgnacyjne: 1830 zł co miesiąc.
Po ustaniu zasiłku macierzyńskiego należy Ci się świadczenie pielęgnacyjne 1830 zł. Świadczenie pielęgnacyjne jest dla osób, które zrezygnowały z pracy by zajmować się chorym dzieckiem.
Jest to kwota 1583 zł + ubezpieczenie zdrowotne + emerytalne + rentowe.
Świadczenie to nie zależy od dochodów w rodzinie.

Świadczenie 500+ to 500zł co miesiąc.
Świadczenie 500+ przysługuje każdemu dziecku do ukończenia 18 roku życia bez kryterium dochodowego czyli bez względu na to ile zarabiasz. Wniosek o 500+ złożysz online, w banku lub w urzędzie miasta (gminy).

Zasiłek pielęgnacyjny: 215,84 zł co miesiąc.
Przysługuje każdemu dziecku niepełnosprawnemu. Nie ma tu kryterium dochodowego.

Zasiłek rodzinny: 95 + 90 = 185 zł co miesiąc.
95 zł miesięcznie dla dziecka do 5 roku życia
124zł dla dziecka od 5 do 18 roku życia
135 zł dla dziecka od 18 do 24 roku życia
Do zasiłku przysługuje dodatek związany z rehabilitacją:
90 zł dla dziecka do 5 roku życia
110 zł dla dziecka od 5 do 24 roku życia
Zasiłek rodzinny oraz dodatek dostaniesz jeśli spełnisz warunek dochodowy czyli dochód na osobę nie może przekraczać 764 zł netto.

Ze środków PFRON (Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych) możesz uzyskać dofinansowanie:
- do uczestnictwa w turnusie rehabilitacyjnym (raz w roku);
- na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, przedmiotów ortopedycznych i środków pomocniczych. Są to m.in.: aparaty ortopedyczne, gorsety, protezy kończyn, obuwie ortopedyczne, kule, laski, wózki, materace przeciwodleżynowe, pasy przepuklinowe, aparaty słuchowe, sprzęt stomijny, cewniki, inhalatory, szkła okularowe, pieluchomajtki i inne.
- na likwidację barier:
* architektonicznych – zlikwidowanie utrudnień w budynku lub mieszkaniu oraz w jego najbliższej okolicy. Może to być np. dostosowanie łazienki dla potrzeb osoby niepełnosprawnej, budowa podjazdu lub windy dla wózkowicza, likwidacja progów czy montaż uchwytów;
* w komunikowaniu się – zlikwidowanie ograniczeń, które uniemożliwiają lub utrudniają swobodne porozumiewanie się lub przekazywanie informacji. Pomoc może polegać np. na zakupie syntezatora mowy;
* technicznych – zastosowanie przedmiotów lub sprzętów odpowiednich dla osoby niepełnosprawnej. Likwidacja tej bariery ma pomóc sprawniej funkcjonować i działać w społeczeństwie.
Pomoc z PFRON jest ceniona wśród rodziców dlatego warto zgłębić temat, szczegóły:

https://portal-sow.pfron.org.pl/opencms/export/sites/pfron-sow/sow/baza-wiedzy/informator/osoby-niepelnosprawne/
Telefon na infolinię do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych: 22 581 84 10.

Boisz się że nie dasz rady, będziesz przemęczona?
Jeśli będziesz zmęczona i chciałabyś razem z mężem wyjechać na wakacje tylko we dwoje to możecie liczyć na pomoc w formie opieki nad dzieckiem na czas odpoczynku (tzw. opieka wytchnieniowa).
Rodzicom oraz opiekunom przysługuje do 120 godzin rocznie takiej opieki. Będzie ona zapewniona:
- w dziennych ośrodkach wsparcia
- w placówkach całodobowych, w placówkach systemu oświaty (np. szkołach),
- w ramach umowy z organizacją pozarządową na opiekę nad dzieckiem
- indywidualnie, przez udział osoby niepełnosprawnej w różnych formach wypoczynku zorganizowanego.

FUNDACJE:
W walce z niepełnosprawnością przychodzą fundacje. Najczęściej pomagają one w sfinansowaniu rehabilitacji, zakupu niezbędnego sprzętu do rehabilitacji. Fundacji jest bardzo dużo, trzeba się z nimi skontaktować i przesłać zgłoszenie dziecka.
Na przykład: Polskie Stowarzyszenie Obrońców Życia posiada fundusz dziecka chorego a pomaga w następujący sposób:
Cele funduszu:
1. wsparcie finansowe kobiet w ciąży z dzieckiem chorym znajdujących się w bardzo trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej,
2. wsparcie finansowe rodzin z dzieckiem chorym znajdujących się w bardzo trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej,
3. ułatwienie podjęcia decyzji o urodzeniu przez kobietę dziecka chorego,
4. współfinansowanie kosztów związanych z rehabilitacją i utrzymaniem dziecka niepełnosprawnego.
Adresaci pomocy:
1. Rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym znajdujące się w bardzo trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej.
2. Kobiety w ciąży, których dziecko jest chore i niepełnosprawne znajdujące się w bardzo trudnej sytuacji materialnej i rodzinnej.
Forma pomocy:
1. Pomoc jest przyznawana w odpowiedzi na otrzymywane podanie wraz z orzeczeniem o niepełnosprawności dziecka.
2. Objęta pomocą rodzina lub kobieta w ciąży otrzymuje wsparcie w łącznej wysokości 5 000zł. Wypłaty pomocy są dokonywane w dziesięciu równych, miesięcznych transzach po 500zł każda.
W wyjątkowych sytuacjach Zarząd Stowarzyszenia może wyrazić zgodę na wydatko-wanie pomocy w innych okresach.
3. Kobieta w ciąży otrzyma pomoc finansową po urodzeniu dziecka.W wyjątkowych sytuacjach Zarząd Stowarzyszenia może wyrazić zgodę na wsparcie już w trakcie trwania ciąży.
4. Pomoc może zostać wykorzystana na:
leczenie i rehabilitację,
zakup sprzętów potrzebnych dla dziecka (wózek, łóżeczko, wanienka, sprzęt rehabilitacyjny itp.),
zakup ubranek i pieluch,
zakup lekarstw i szczepionek dla dziecka,
zakup żywności dla dziecka (dot. zaleconej przez specjalistę diety i/ lub suplementacji),
koszty specjalistycznych wizyt i badań lekarskich dziecka.

Zobacz jak pomaga fundacja "siepomaga" - siepomaga.pl. Godne polecenia są jeszcze fundacje Polsat i TVN.

Jeśli nie zdecydujesz sie na wychowanie dziecka wówczas rozważ nastepujące rozwiązanie:

Rodzina, która zechce przyjąć Wasze dziecko może zostać rodziną zastępczą lub adoptować.

Nasuwa Ci się oburzająca myśl, że ktoś będzie wychowywał Twoje dziecko? Może będziesz patrzeć jak rośnie bo zaadoptuje je sąsiad? Dzięki temu, że nie dokonaliście aborcji, Wasze dziecko będzie żyć i będzie szczęśliwe. Wy akurat w ten sposób okażecie swemu dziecku miłość. Znaleźliście mu kochających rodziców, może się uśmiechać i dawać szczęście innym. A czy śmierć i ból spowodowana aborcją to jest dobro uczynione Waszemu dziecku?

Jest kilka rodzajów rodzin zastępczych.

1. Rodzina zastępcza spokrewniona: utworzy ją bliski krewny dziecka.
2. Rodzina zastępcza niezawodowa: utworzy ją dalsza rodzina np. kuzynostwo, wujostwo lub osoby niespokrewnione z dzieckiem.
Kandydaci do pełnienia funkcji tego typu rodziny są zobowiązani ukończyć odpowiednie szkolenie.
3. Rodzina zastępcza zawodowa: dzieli się ona na "specjalistyczną rodzinę zastępczą", w których umieszcza się m.in. dzieci posiadające orzeczenie o niepełnosprawności; oraz na "rodzinę zastępczą zawodową pełniące funkcję pogotowia rodzinnego".
Rodziny zastępcze zawodowe mają obowiązek ukończyć odpowiednie szkolenie. Z zawodowymi rodzinami zastępczymi starosta lub urzad miasta podpisuje umowy na pełnienie tej funkcji. Rodziny zastępcze zawodowe otrzymują wynagrodzenie, od którego odprowadzane są wszystkie składki pracownicze, ponadto przysługuje im 30 dniowy urlop.

W tym przypadku będzie mowa o " zawodowej specjalistycznej rodzinie zastępczej ".

Rodzinę tę mogą utworzyć małżeństwa lub osoby samotne.

Zawodowa specjalistyczna rodzina zastępcza dostanie pensję od państwa oraz pieniądze na pokrycie kosztów utrzymania dziecka.
Są to comiesięczne gwarantowane dochody.
Nie można traktować tego jako sposób na zarobek, lecz trzeba spojrzeć z perspektywy leczenia chorego dziecka. Na dodatkową rehabilitację potrzebne będą pieniądze, dlatego w przypadku dziecka niepełnosprawnego wydaje się być to lepsze rozwiązanie niż adopcja. Dzięki comiesięcznej pensji nowa mama może całkowicie poświęcić czas dziecku. Będzie ona dostępna 24h.

Poniżej podane zostanie minimalne finansowanie zagwarantowane ustawą, ale wiele miejscowości podwyższa te stawki.
Dla zawodowej rodziny specjalistycznej minimalne kwoty w 2020r. są następujące:
- świadczenie na pokrycie kosztów utrzymania dziecka = 1052 zł
- wynagrodzenie za pracę = 2000 zł brutto (ok. 1450 netto).
- dla dziecka z orzeczeniem (o znacznej lub umiarkowanej) niepełnosprawności = 211 zł
Podsumowując:
Zawodowa specjalistyczna rodzina zastępcza miesięcznie otrzyma minimum:

Mężczyzna w rodzinie pracuje zawodowo a nowa mama dostaje powyższą pensję. Okres pełnienia funkcji rodziny zastępczej zawodowej wlicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień pracowniczych. Przy szukaniu nowej rodziny warto, wziąć ten argument pod uwagę.

Jeśli w pewnym momencie nowi rodzice uznają, że dziecko nie potrzebuje dodatkowych nakładów finansowych lub stać ich na leczenie, to nie ma problemu by zrezygnować z opcji rodziny zastępczej i adoptować dziecko.

Szukanie rozpocznijcie od zastanowienia się czy znacie w swoim otoczeniu bliższym lub dalszym małżeństwa bezdzietne. Potem pytajcie znajomych, a znajomi niech pytają kolejnych znajomych.
Jeśli nadal będzie trudno to idźcie do księdza. Jest to osoba, która zna wiele osób i poproście by pomógł w poszukiwaniu. Może zadzwoni do innych parafii i zapyta.
Jeśli nie znajdziecie rodziny, kontaktujcie się z ośrodkami adopcyjnymi (lub Centrum Pomocy Rodzinie) i tam pytajcie. Ośrodki te mają rozeznanie o ilości osób które właśnie robią kursy i są chętne adoptować lub przyjać do swojej rodziny zastepczej dziecko niepełnosprawne.
Najważniejsze w poszukiwaniach jest jedno: NIE PODDAWAĆ SIĘ.
Jak już znajdziecie, poznacie się, to trzeba się udać do ośrodka adopcyjnego. Tam Was poprowadzą dalej. Dalsza droga będzie już prosta. Lista i mapa ośrodków adopcyjnych.

Nie może być sytuacji, że jest jakaś opłata za stworzenie nowej rodziny. Jeśli doszłoby do tego, to będzie to handel ludźmi, który jest karany z kodeksu karnego.

1. Obie rodziny zgłoszają się do ośrodka adopcyjnego lub centrum pomocy rodzinie.
Lista i mapa ośrodków adopcyjnych w Polsce..
2. Nowa rodzina przechodzi szkolenie ok. 80 -100 godz. (średnio 3 miesiące)
3. Nowa rodzina podpisuje umowę w Urzedzie Miasta lub Gminy wyrażającą zgodę na bycie rodziną zastępczą dla konkretnego dziecka.

Adopcja ze wskazaniem znaczy, że rodzice dziecka znaleźli nowych rodziców dla swego potomka. Obie rodziny udają się wtedy do ośrodka adopcyjnego. Nowi rodzice uczestniczą w kursie adopcyjnym a ośrodek poprowadzi by prawidłowo dopełnić formalności. Ostatecznie dziecko przyjmuje nazwisko nowych rodziców i prawnie jest ich dzieckiem.
Przygotowania do adpocji trwają rok. Zdarzają się sytuacje, kiedy dla dobra dziecka sąd pozwala wcześniej podjąć opiekę przez nowych rodziców. Nowej mamie należy się urlop macierzyński i rodzicielski.

Nie ma ani jednego korzystnego wpływu aborcji na człowieka, ale jest wiele czynników niekorzystnych wynikających z aborcji.
Skutki aborcji mogą się objawiać w następujący sposób:
Psychiczne skutki aborcji:
- spadek Twojej samooceny, a ojciec dziecka może traktować siebie jako osobę bez autorytetu.
- depresja ,żal, strach - brak żałoby powoduje pustkę, stany lękowe. Kobieta nie dopuszcza myśli o uśmierceniu własnego dziecka, na wszelkie sposoby próbuje się usprawiedliwiać. Tłumaczy sobie, że tak było lepiej dla dziecka. Ojciec dziecka może żyć z poczuciem, że żyjące dzieci nie będzie potrafił obronić;
- poczucie winy, złe samopoczucie, powracanie do przeżyć aborcji, usprawiedliwianie się. Ojciec dziecka może mieć poczucie, że okazał się nieodpowiedzialny. Poczucie winy odczuwają również osoby, które pozostały bierne wobec problemu.
- złość – uświadamianie sobie, że aborcja nie rozwiązała problemu. Ciągle masz to w pamięci. Ciężko jest przygotować się na kolejną ciążą.
- wahania nastroju – irytacja lub płacz z byle powodu.

Fizyczne skutki, które mogą wystąpić szybko po aborcji:
- krwawienia
- infekcje i uszkodzenia macicy - w wyniku tego może dojść do zaburzeń menstruacyjnych, poronienia, przedwczesnych porodów
- migreny,
- zaburzenia snu, nocne koszmary
- bóle brzucha.

Po dłuższym czasie od aborcji może wystąpić nowotwór piersi.
W ciąży jest nadzwyczaj dużo estrogenów. Estrogeny powodują, że komórki w piersiach zaczynają rosnąć i się dzielić. Przy normalnym przebiegu ciąży, w 32. tygodniu, powstają kanaliki mleczne, co znakomicie chroni kobietę przed rakiem piersi.
Podczas aborcji następuje zaburzenie estrogenu, nie dojdzie do całkowitego zróżnicowania się tkanek gruczołu piersiowego w dojrzałe komórki produkujące mleko. Wtedy komórki mogą łatwiej się degenerować.
Najbardziej narażone są osoby dokonujące aborcji podczas pierwszego trymestru, u których występował w rodzinie rak piersi oraz bardzo młode dziewczyny używające potem pigułek antykoncepcyjnych.

Duchowe skutki aborcji to:
- zrzucanie winy na Boga,
- zaprzestania przyjmowania sakramentów,
- zaprzestanie modlitwy,
- zerwanie kontaktu z Bogiem,
- wrogość do kościoła.

Jeśli kobieta po aborcji pragnie pomocy, to na początku terapii powinna przyjąć prawdę o tym, że w jej brzuchu było dziecko. Dopóki nie uzna, że źle postąpiła to pomoc może okazać się bezskuteczna.

Największa sprzeczność w przypadku nienarodzonego chorego dziecka:

Jednego dnia kobieta myśli z miłością o dziecku, a dnia następnego z miłości chce go zabić.

Historie osób, które zostały dotknięte podejrzeniem ciężkiej lub nieuleczalnej choroby: bezwyjatkow.pl

Jeśli podoba Ci się strona, to możesz zrobić dobry uczynek, umieszczając link aborcjaforum.pl na swoim profilu społecznościowym. Każdy link jest ważny! Nic Cię to nie kosztuje, a może pomoże innej osobie.
W bardzo prosty sposób udostępnij stronę, klikając na wybraną ikonę:

Niepełnosprawne dziecko

Zastanawiasz się nad aborcją

Nie wiesz co robić

Nie musisz zabijać dziecka, zamiast aborcji masz wybór